de saudade

de saudade
Saudade voor de noordkust van Spanje

zondag 11 juni 2023

Vervroegd naar huis

De voorbereidingen voor de tewaterlating voorlopen voorspoedig, tot aan vrijdag namiddag 26 mei. Er is een fikse onweersbui met veel regen en wind. De ramen blijken weer eens te lekken. De GRIB files laten ineens ook een veel slechter weerbeeld zien voor de komende week, er wordt meer regen en onweer verwacht. Het is lastig voorspellen met alle kleine hoge en lage drukgebieden. Door dit alles vragen we zaterdagochtend of we de tewaterlating kunnen uitstellen, liever maken we eerst de ramen weer waterdicht. Het is geen probleem gelukkig.

Misschien komt het water bij de mastvoet vandaan, daar moet nodig nieuwe verf en kit op dus dat pakt Willem als eerste aan. En de dagen erna de kit bij de twee grote kajuitramen. Om de oude kit goed te verwijderen gebruikt hij de multitool, helaas begeeft de batterij het bij het 2e raam. Eerst maar eens kijken of we hier een nieuwe kunnen krijgen. Dat lukt niet, dus op naar de gereedschapswinkel in Préveza. Daar vinden we er een, helaas niet een die op een batterij werkt. Maar voor nu moet het maar. Dit alles kost veel tijd en Willem is laat klaar die dag. Gelukkig in de tussentijd geen regen meer. Jeanet kan ondertussen weer eens een paar vakken leeg halen, opruimen en schoon maken die er normaal gesproken bij in schieten.

Duitse mensen die we al eens eerder ontmoet hebben vragen of we kunnen helpen om hem in de mast op te hijsen. De windmeter was stuk, is inmiddels gerepareerd en moet weer terug geplaatst worden. We doen dit op dinsdag ochtend en het gaat goed. Later testen we de dichtheid van de ramen met de waterslang, gelukkig geen lekkage meer. Nu kunnen we een nieuwe afspraak inplannen voor de tewaterlating, de agenda van de kraan is erg vol dus het wordt woensdag 7 juni om 10.00 uur.

Op de Italiaanse boot achter ons wordt al de hele tijd hard gewerkt. Vorig jaar heeft een boot hen geramd in de Marina Cleopatra, is de voorstag gebroken en heeft de mast schade opgelopen. De mast ligt er dus af en ook het beslag op de boeg moet vernieuwd worden. De eigenaar en zijn vrouw doen alles zelf! Deze middag is het moment daar dat de mast weer op de romp gezet kan worden, altijd een spectaculair gezicht. Aan het begin van de avond doen we eerst wat boodschappen bij de Lidl en eten daarna in Préveza bij de Mythos taverna van Thalia en haar familie. Het is zoals altijd een gezellig weerzien.

Woensdag is er in de namiddag weer een regenbui, zonder wind deze keer, ook nu geen lekkende ramen meer.

Op 1 juni is er de meeting van de Moody Owners Association in een restaurant in Geni aan de baai van Vlikho. Het was natuurlijk de bedoeling om daar met de Saudade te liggen, dat is dus jammerlijk mislukt. Maar het alternatief is om er met de auto heen te gaan. We vertrekken op tijd zodat we nog even bij Nidri Marine naar een nieuw 2 kleuren licht voor op de boeg kunnen kijken. Die is al een aantal jaren stuk en nu we toch meer tijd op de kant hebben kan dat ook vervangen worden. Bij de watersportwinkels hier kon Willem niet naar zijn zin slagen. Bij Nidri Marine slagen we wel. Na koffie op een terras in Nidri zijn we de eersten in restaurant Gialos, maar al snel arriveren Ken, de captain van de Mediterranean Branch, en zijn vriendin Marloes met hun dinghy. Leuk om ze weer te zien. Er is nog een stel dat er 2 jaar geleden ook was, verder allemaal nieuwe mensen, in totaal ongeveer 20. Het is een gezellige avond met Ken nog even als troubadour op de gitaar. Om een uur of tien horen we gerommel, tegen de tijd dat we in de auto op de terugweg zijn trekt er een heftige onweersbui over. Later horen we van Marloes dat zij klets nat aan boord kwamen.

Vrijdags is het prachtig weer, tijd voor een stranddag. En zaterdag plaatst Willem het nieuwe 2 kleurenlicht op de boeg terwijl Jeanet de kuip in de was zet. Tijdens deze werkzaamheden wordt Jeanet gebeld, er komt een plaatsje vrij in het verpleeghuis voor haar vader. Geweldig mooi nieuws dit!!! Na enig overleg stelt Willem voor om de vakantie in Griekenland af te breken en samen terug naar huis te rijden. Het alternatief is dat Jeanet heen en weer vliegt, maar de boot is nu nog niet in het water en Willem heeft niet zo veel zin om 2 a 2,5 week alleen aan boord te zijn terwijl de klussen nu net nagenoeg klaar zijn. Dus dat is wat we besluiten om te doen. In 2,5 dag maken we de Saudade weer klaar voor de winter, wat aanzienlijk minder tijd kost dan normaal omdat er nog geen sprake is van zout water. Dinsdag 6 juni na de middag vertrekken we, voor de 1e en 2e nacht in Noord Macedonië en Servië hebben we dezelfde hotels als op de heenreis geboekt. Het is heel rustig op de weg en bij de grenzen. Bij het fort in Novi Sad is het nu wel veel drukker met wandelaars en eters, het is nu namelijk veel mooier weer. En er blijkt in een deel van het gebouw ook een museum te zijn. Donderdag hebben we een lastige reisdag met onweersbuien en worden we door de Hongaarse grenspolitie aan de kant gezet voor een totale bagage controle. Alles moet uit de auto en met 3 man sterk wordt het nodige gecontroleerd, met name ook de ruimtes onder de autovloer. Het kost ongeveer een half uur extra. In Hongarije is het voorbij Boedapest heel druk op de weg, vooral met vrachtverkeer en belanden we nog even in de file. Maar na de grens met Oostenrijk is juist het tegenovergestelde aan de hand. Het blijkt een feestdag en de vrachtauto's mogen dan niet de weg op! Dat is dan weer een meevaller. Door de feestdag gaat het restaurant bij het hotel wel eerder dicht, dus we moeten op tijd gaan eten. Vrijdag hebben we een perfecte reisdag, we nemen nu weer de noordelijke route over Halle waar het veel minder druk is en er minder wegwerkzaamheden zijn. We hebben hetzelfde hotel als vorig voorjaar geboekt bij Hettstedt en dat bevalt weer uitstekend, behalve dan misschien dat het een beetje ver van de snelweg af ligt wat extra tijd kost. Maar je kunt hier een leuke wandeling van een half uur om het meer maken en een lekker biertje in de biergarten nemen, want het is prachtig weer inmiddels.

Zaterdag 10 juni nog de laatste 600 kilometer naar huis, de boel opruimen, wassen en dan op naar Texel voor de verhuizing.


Hopelijk tot volgend jaar op dit blog!



PS later volgen nog wat foto's.

zondag 21 mei 2023

Weer in Griekenland

Na de laatste voorbereidingen en uitzwaai momenten is het op zaterdag 13 mei tijd om richting Griekenland te vertrekken. We hebben weer een uitnodiging van onze lieve vrienden Susanne en Frank om daar te overnachten, dat is altijd een gezellig weerzien en we worden verwend met een lokale lekkernij van Frankfurtse groene saus met aardappeltjes, een eitje en draadjesvlees. Op zondag is het fijn reizen door Duitsland, want de vrachtauto's mogen dan niet de weg op en ook in Oostenrijk blijkt dit het geval te zijn. We hebben een flinke tocht van circa 650 km gepland naar het plaatsje Krostorf, iets ten oosten van Linz. Onderweg schijnen de goudgele koolzaadvelden ons tegemoet. Het is rustig op de weg, maar helaas wel vanaf een uur of 3 af en toe een flinke stortbui met ook onweersflitsen. Het hotel is prima, het bijbehorende restaurant redelijk.

De volgende dag gaat de reis verder door Oostenrijk en Hongarije naar Novi Sad in Servië, een flinke rit van circa 700 km. De voorspelling was dat het nogal regenachtig zou zijn, maar gelukkig blijft het bij wat gespetter af en toe. Het is niet druk op de weg, alleen een beetje bij de grotere steden, en ook bij de grens is het super rustig, het kost ons maar een kwartier. We hebben een kamer in het hotel in het oude fort op een heuvel aan de Donau. We kunnen met de auto door de poorten in de muren van het fort, dit is met stoplichten geregeld, om bij de binnenplaats te komen. Onze kamer is klein met ook een klein raam, maar met mooi uitzicht over de Donau en Novi Sad. Toch wel leuk, ondanks dat er door het regenachtige weer slecht zicht is. De stad ziet er trouwens niet heel spannend uit. In het restaurant vlak bij eten we lekker en heb je ook dat mooie uitzicht.

 

Een foto van het hotel.

 

 

Uitzicht op de Donau vanuit het raampje van onze kamer.  Door de regen is de stad niet te zien.

Op de 1e etage.

Selfie op de selfie spot?!

Uitzicht vanaf het terras van het restaurant.

Tijdens het ontbijt.

Op de binnenplaats.

Op weg naar de uitgang.

Bijna buiten de poorten.

Dinsdag gaat het verder door Servië, het is wederom niet druk op de weg maar vreemd genoeg bij de grens met Noord Macedonië wel. Er zijn natuurlijk weer de nodige asocialen die voor dringen, waaronder een Nederlander. We hebben een prima hotel in het zuiden van het land vlak aan de snelweg met een uitstekend restaurant op de bovenste etage. De volgende ochtend is het nog maar 4 kilometer tot de grens met Griekenland, er is nog bijna geen verkeer om 9.00 uur. Tot aan de Saudade is het nog circa 400 km, wederom is het rustig op de weg en er is alleen wat gespetter in de bergen, zodat we om 14.00 uur Griekse tijd aankomen (het is hier 1 uur later dan in Nederland). Mooi op tijd om de winterkleden af te gooien en de boot schoon te spuiten. Op het eerste oog is alles in orde aan boord. 's Avonds eten we in het restaurant van Cleopatra Marina. Hier is veel veranderd, ze hebben een nieuwe aanbouw en bar, hogere prijzen voor het bier, maar de belangrijkste wijziging is dat de aardige serveerster Frieda met pensioen is. Helaas voor ons, heel fijn voor haar. Bij het andere restaurant, Panos, is nog wel alles hetzelfde inclusief de bierprijs en het gratis toetje!

Donderdag en vrijdag zijn mooie dagen om de zeilen te plaatsen, alles uit te pakken en het onderwaterschip in de anti aangroei verf te zetten. Helaas komen we er in de loop van deze dagen achter dat de 2 accu's niet meer goed zijn. Ze blijken 6 jaar oud, wat een mooie leeftijd is om het te begeven. Gelukkig hebben ze bij de winkel van Ionion genoeg geschikte accu's op voorraad. We verzetten onze tijd voor de tewaterlating van dinsdag 23 naar zaterdag 27 mei zodat er genoeg tijd is voor deze extra klus. De nieuwe accu's worden door een medewerker van Ionion Marine met de heftruck op boordhoogte afgeleverd, fijne service weer. De rest van de dag besteden we aan de bevoorrading, we krijgen nog net alles droog aan boord want het begint te regenen en stopt bijna niet meer tot en met zondag ochtend. Zaterdag avond begeven de accu's het helemaal, de koelkast kan niet meer aan ondanks dat we aan de walstroom gekoppeld zijn, dus Willem gaat ze gelijk zondag vervangen. Dit gaat voorspoedig, om 13.00 uur werkt alles weer.


 

Die glimt weer als een spiegel!

 
De nieuwe accu's zijn geplaatst.

Zo zijn jullie even op de hoogte van hoe het tot nu toe bij ons verlopen is.

Hartelijke groeten en tot het volgende bericht.