Zuidkust Sardinië en noordkust Sicilië

Het is 1 september, de meteorologische herfst is begonnen en of het toeval is of niet, we hebben voor de eerste maal deze zomer serieuze bewolking en regen. We hebben hier een kleine uitloper van de mistral, die in zuid Frankrijk 9 Bf geeft. Hier is Castellammare di Golfo, noordwest Sicilië, waar we woensdag 29 augustus na een rustige overtocht vanuit zuid Sardinië aankwamen. Deze keer hadden we een bijna volle maan en dus best veel licht waardoor er dan weer minder sterren te bewonderen zijn. We hebben 10 dagen genoten van de zuidkust van Sardinië, deels ongerept en weinig bewoond. Na Calasetta ankerden we een nacht in Porto Malfatano. De naam “Porto” is hier nogal misleidend, want het is geen haven alleen een ankerbaai.

Zuidpunt Sardinië

Daarna een heerlijke zeilmiddag naar Marina di Capitana in de golf van Cagliari, onze grootste misser tot nu toe. Hier maakten we kennis met een voor ons nieuw fenomeen, het gehannes over tarieven. Let op: de prijs volgens de lijst was meer dan € 80!!! Blijkbaar vonden ze dat voor ons wat aan de hoge kant, want het alleraardigste meisje van de administratie vroeg €70, dat is zonder ontbijt. Nadat ze de ontzetting op Jeanet’s gezicht had gezien werd het € 65, maar lager kon ze echt niet gaan of haar baas zou haar vermoorden. En wij hadden nog wel het idee uit het pilotboek dat het hier niet heel duur zou zijn. Op zoek naar internet blijken we in een soort Wassenaar terecht gekomen: alleen maar villa’s. Langs een drukke weg is een gelateria met karaoke waar een flesje bier bijna € 5 kost. Bizarre plaats hier. Voor dit bedrag kunnen we vast wel in Cagliari zelf terecht en de volgende morgen bellen we eerst 2 marina’s voor de prijs. Marina Del Sole is € 25, wat bij aankomst eigenlijk  € 30 blijkt te zijn zodat we € 28 afspreken, maar omdat er bij beide partijen tekort kleingeld is betalen we uiteindelijk € 26! Uiteraard alleen contant af te rekenen. Het is komisch maar tegelijk ook triest dat het in dit land zo gaat. Wat verder opvalt in Italië: heel weinig banken en pinautomaten (in Spanje is er zo ongeveer op iedere hoek van de straat eentje), zodat er vaak een lange rij staat (of zijn de Italianen hun geld van de bank aan het halen voor het te laat is? En hebben wij dat gemist omdat sinds de wereldomroep niet meer uitzendt onze nieuwsgaring minimaal is), er bijna geen vuilniscontainers zijn en dat het ijs erg lekker en niet duur is.

De marina ligt nogal buiten het centrum, maar er gaat een bus. Ook deze stad blijkt weer zeer de moeite waard om te bezoeken met een mooie kathedraal, verschillende monumenten en het provinciehuis blijkt open om te bezichtigen.

Cagliari

Verder weer de gebruikelijke zoektocht naar de supermarkt die op 20 minuten lopen ligt, maar voordat je hem gevonden hebt ben je wel even langer onderweg. Later doen we dit op de fiets, dat gaat beter. Deze jachthaven is een soort oase tussen alle glimmende marina’s. Het is er nogal provisorisch allemaal, zo zijn de toiletten en douches in een soort portacabins op de stijger, maar het is er gezellig druk. Er wonen mensen aan boord en er schijnen ook nogal wat overwinteraars te komen. En er wordt regelmatig iets georganiseerd, zo is er deze zaterdag een barbecue. Dat komt mooi uit, want de windrichting is eerst nog verkeerd om naar Sicilië over te steken (jullie raden het vast al: oost) en zaterdag/zondag komt er een mistral. Op de barbecue zijn, naast vaste ligplaatshouders, Engelsen, Zweden, Amerikanen en zelfs Australiërs afgekomen. Veel gezelligheid en ervaringen uitwisselen dus. De mistral is inmiddels opgestoken en geeft tot 40 knopen wind (8 Bf). Maandag laten we de zee nog een dagje uitdeinen en doen we de was. 

De was droogt lekker snel.

Dinsdag 28 augustus gaan we vroeg op pad voor de kleine 200 mijl naar Sicilië. Tot in de nacht hebben we een lichte tegenwind, later komt die uit een gunstiger richting. In de morgen hapert de motor en slaat af. Een verstopt filter denken we eerst, hoewel deze pas vervangen is. Eerst dan maar eens de tank bijgevuld met diesel uit de jerrycans en ontlucht. Maar na een aantal uren herhaalt het probleem zich en blijkt dat er wederom lucht in de leiding zit. Willem draait alle slangenklemmen aan en het probleem blijft weg.

Woensdag in de namiddag arriveren we dus in Castellammare di Golfo. In het pilotboek hebben we gelezen dat je hier in de haven kunt ankeren, wat we de eerste nacht ook doen, maar inmiddels zijn er de nodige stijgers bij gekomen waardoor er nog maar weinig plaats over is voor ankeraars. Na de eerste nacht gaan we aan een steiger vastmaken; kost in augustus € 40 en per 1 september €35, geen douches! Castellammare ligt prachtig in een hoek van de baai tegen de berg opgebouwd.

Het is een leuke plek en we struinen een paar dagen rond, komen toevallig op een markt met o.a. heerlijk ruikende verse olijven, gedroogde tomaten en oregano. En heel zoete witte druiven van een soort die alleen op Sicilië voor schijnt te komen en waar uiteraard ook wijn van wordt gemaakt. Zondag 2 september is het ’s ochtends lekker weer zodat we vroeg vertrekken richting Palermo. Met de bus vanuit Castellammare naar Palermo lukte niet, dus dan maar de jachthaven proberen, die niet al te groot is. Voor de zekerheid bellen we eerst of er plek is, maar helaas is het vol. Dan gaan we door naar San Nicola L’Arena. Het betrekt steeds meer en het laatste uur is het regenachtig. De jachthaven blijkt overvol, we kunnen vastmaken aan de dieselsteiger, waarna een paar chagrijnige maffiose types € 40 komen innen. Daarvoor heb je water, elektra, een ontzettend vies toilet en douches zonder dak (en het regent). En dit is het laatste wat we er over schrijven: de prijs – kwaliteit verhouding vinden wij hier slecht en Jeanet probeert zich er niet te veel aan te ergeren.

Die ochtend kort na ons vertrek hadden we een vreemde ervaring: de GPS had geen bereik. Dat is voor het eerst in al die jaren dat we nu varen. Je haalt je gelijk van alles in je hoofd: draadje los, oorlog uitgebroken of een terroristische aanslag? De reserve hand-GPS had in eerste instantie ook geen bereik, maar geleidelijk pikte die weer voldoende satellieten op voor een positie en later ging de oude GPS het ook weer doen. Gewoon een slechte dekking hier dus. De motor had geen probleem meer met lucht in de leidingen, dus dat lijkt opgelost.

Cefalu

De volgende bestemming is Cefalù, slechts een kleine 20 mijl. Na vertrek hebben we al gelijk pittig wind vanuit de bergen. Het heeft geregend en is dus flink afgekoeld wat een aanzienlijk temperatuurverschil tussen land en water oplevert. De landwind loopt op tot 28 knopen (7 Bf) totdat het om 11.00 uur ineens windstil is en de heersende noordenwind, 5 knopen resteert. Zo gaat dat dus hier in deze omstandigheden. Cefalù ligt prachtig tegen de rots aan gebouwd en na een wandeling van een kwartier vanuit de “jachthaven” blijkt het een mooi oud stadje waar het gezellig druk is. Deze haven is niet zo goed beschut tegen deining. In de namiddag neemt de wind verder op zee blijkbaar toe en daarmee ook de deining in de haven. Het wordt een onrustige nacht met weinig slaap door het geruk aan de landvasten.

Milazzo

Het weer in de zeegebieden om ons heen is heel onstabiel, maar gelukkig is het dinsdag bij ons goed weer om de flinke dagtocht naar Milazzo aan de oostpunt van Sicilië te maken. De kust is prachtig ruig en verrassend groen, het zal hier dus regelmatig regenen. In Milazzo maken we weer even pas op de plaats, waarna we de Straat van Messina gaan passeren. Er is een redelijk gesorteerde supermarkt op korte afstand van de marina, het is een aardig stadje met een fort op de heuvel, er is een goede douche en WiFi aan boord die het regelmatig doet! Die luxe hebben we een tijd niet gehad. Enig nadeel: het hoogseizoen tarief loopt van half augustus tot half september. De genua heeft een beschadiging opgelopen doordat deze af en toe langs de radarreflector schuurt. De reparatie met dacron tape en de naaimachine lukt goed; de radarreflector krijgt een nieuwe plek in de radarpaal achterop. De Straat van Messina is dus de volgende uitdaging die we met rustig weer willen passeren, wellicht morgen (vrijdag). Daarna ligt de Ionische zee met Griekenland aan de overkant open. Onze staanplaats in Preveza is inmiddels vastgelegd en ook de tickets naar huis zijn gekocht: vanaf 13 oktober zijn wij weer in het land.

Arrivederci!