|
Korfos. |
Na de regen is het flink afgekoeld tot
27 á 28 graden. ’s Avonds in de dinghy naar de kant om te eten kan
er best een vestje aan, heel ongebruikelijk voor augustus, wel lekker
om te slapen. Op een ochtend vroeg als Jeanet in de kuip zit met een
kop koffie hoort ze luid gesnuif. Er zwemt iets aan de oppervlakte.
Eerst is niet goed te zien wat het is, is het een dolfijn? Nee het
blijft een hele tijd aan de oppervlakte zwemmen, dat doen dolfijnen
meestal niet. Is het dan een snorkelaar? Nou nee, het lijkt meer op
een hond, jaaaaa, dat is het, het is een zeehond! Nooit eerder gezien
hier, maar we hebben wel gehoord dat er op bepaalde plaatsen kolonies
leven. Helaas is de tijd dat hij aan de oppervlakte zwemt te kort om
een foto te maken.
|
De aanloop naar het kanaal van Korinthe met links
de toren waar je moet betalen. |
Woensdag 17 augustus vroeg op om naar
het kanaal van Korinthe te varen. De wind is weer tegen, maar
gelukkig niet zo veel als 2 jaar geleden. Bij het kanaal is het druk
met vooral motorboten. Van de andere kant komen de boten net uit het
kanaal gevaren, we moeten wachten om aan te mogen leggen om te
betalen. Jammer, de andere boten varen het kanaal al in, pas daarna
mogen we aanleggen. Betalen gaat vlot, we staan al in de computer. De
prijs is hetzelfde gebleven, alleen de BTW is weer een procentje
toegenomen. Inclusief is het 123,73 euro. Terug aan boord gaan er net
nog 2 sleepboten het kanaal in, maar helaas, we mogen er niet
achteraan omdat we te langzaam zouden varen. Dat wordt een uurtje
wachten. Achter ons komt met Willems hulp een Franse solozeiler op
leeftijd (wij schatten hem rond de 75) aanleggen. We hebben hem al
eerder gezien in Kalamata. Als de boten van de andere kant het kanaal
uitvaren geeft een aso Italiaanse motorbootvaarder gelijk flink gas.
We liggen kort maar hevig te stampen langs de kade en te rukken aan
de lijnen. Bij onze Franse achterbuurman breekt een voorklamp
doormidden waardoor de voorpunt los komt te liggen en van de kade
wegdrijft (hij heeft geen springen gezet) zodat hij dwars op de kade
ligt. Vanaf de kant proberen we hem te helpen, maar hij lijkt niet te
weten wat te doen. “Start your engine” roepen we hem toe, maar
hij staart ons met grote ogen aan en mompelt iets onverstaanbaars in
het Frans. Inmiddels stoot de achterkant tegen de kade, niet hard,
maar toch. Hij heeft wel de tegenwoordigheid van geest om stootwillen
te plaatsen. Wij moeten terug aan boord, want we mogen losmaken om
het kanaal in te varen. De Fransman start nu toch ook zijn motor en
vaart voor ons het kanaal in.
|
In het kanaal van Korinthe ... |
V
|
... waar je tegenwoordig kunt bungy-jumpen! |
Voorop vaart een motorboot, die is
aardig sneller dan wij, zodat er een flink gat ontstaat. De
brugwachter bij de uitvaart van het kanaal heeft de brug, die in het
water zakt, weer omhoog gedaan. Hij laat hem weer zakken als wij er
aan komen, maar dit gaat niet snel en het licht staat nog op rood. De
brugwachter roept door de luidspreker dat we moeten wachten. Wij
minderen vaart, maar de Fransman heeft het blijkbaar niet in de gaten
of verstaat het niet want vaart gewoon door. Pas als de brugwachter
uit zijn hok komt en heel hard “slow, slow” schreeuwt, mindert
hij vaart. Maar we hebben een knoop stroom mee, dus hij houdt toch
nog flink gang. Net als de brug onder water verdwenen is vaart hij er
overheen, wij houden onze adem in. Oefff, gelukkig, geen klap. In
Korinthe ligt nog niemand aan de kade, dus daar maken we vast, onze
Franse vriend komt achter ons liggen zodat we nog even na kunnen
kaarten over de bijna crash. Voor zover dat gaat tenminste want hij
spreekt vrijwel uitsluitend Frans en verstaat ook bijna geen Engels.
Een mooie oefening voor Jeanet, maar wel lastig communiceren.
Korinthe is een aangename stad met een
mooi plein met dito nog werkende fontein (een van de weinige in
Griekenland) en mooie winkelstraten, we blijven er 2 nachten.
Vrijdags willen we door naar Galaxidhi, maar we zien dat er buiten de
haven pittige schuimkoppen staan en wind tegen, dus we wachten het
nog even af. Een uurtje later lijkt het minder en gooien we los.
Eenmaal buiten de haven valt het dan toch nog een beetje tegen. Aan
de oostkant van het vaarwater lijkt het water vlakker dus varen we
die kant op. En inderdaad, daar is het rustiger. Een stukje verderop
profiteren we van de valwinden van de bergen tot 25 knopen en hebben
een kort zeilintermezzo. Verderop is de wind helemaal weg, het
ijzeren zeil moet de rest van de dag het werk doen.
Maarrrrrrrrrrrrrr, eindelijk zien we weer eens dolfijnen! 3 Stuks
zwemmen even kort met onze boeg mee, helaas te kort voor een foto.
Het is de eerste keer dit jaar, vreemd genoeg. Andere jaren zagen we
ze veel vaker. Wel zien we 2 maal een schildpad aan de oppervlakte
drijven. Vreemd, meestal zie je alleen even kort de kop boven water
en dan duiken ze weer onder. Het lijkt wel of ze slapen. En geregeld
komen er geel/bruine kwallen voorbij drijven. Die ontmoet je liever
niet bij het zwemmen.
|
Galaxidhi. |
Het is druk in Galaxidhi, we hebben zo
ongeveer het laatste plekje aan de kade. Er komt niemand om liggeld
te innen. De diesel en watervoorraad wordt weer aangevuld, waarna het
eiland Trizonia onze volgende bestemming is. Er is weer weinig oosten
wind en warm. Onderweg putsen we water om af te koelen.
|
Dit soort gaten zitten overal in de kades van de "marina"
in Trizonia. |
In Trizonia
vinden we een mooi plekje aan de binnenkant van de buitenste kade.
Deze kant is de meeste tijd de hoge wal. De kade is onderdeel van een
marina die men hier ooit gepland heeft. In de kade zijn veel gaten
waar water en elektra had moeten komen, maar daar is het nooit van
gekomen. Goed opletten dus waar je loopt, ook omdat de verlichting
niet overal werkt.
|
Privé strandje op Trizonia. |
Zondag maken we een wandeling naar de andere kant
van het eiland. Daar blijkt een strandje met kraakhelder water. Na
het eten belanden we voor een borreltje aan boord van de Windswept
bij Willem en Janine met hond Levki. We hebben hen in Poros al
ontmoet, zij gaan de volgende dag weer verderop en wij gaan naar dat
mooie strandje terug met spullen om er de dag door te brengen.
Paradise! Er volgen wat dagen met minder mooi weer. Er dreigt onweer,
we halen bijtijds de zonnetent weg. De wind trekt aan tot 30 knopen
uit het oosten, wij liggen nog steeds hoge wal. Er vallen wat spatten
regen, maar gelukkig trekt de bui ten oosten van ons langs. Bij
stevige oosten wind komt er wat deining in de haven.
|
Wandeling op Trizonia. |
Na op vrijdag
nog een wandeling over het pad langs de kust te hebben gemaakt is het
zaterdag een mooie dag om naar Mesolóngi te varen. Na een uurtje
motoren is er genoeg wind om te zeilen en die trekt zelfs aan tot
uitschieters van 30 knopen. Op alleen de genua gaan we als een speer.
Na de brug bij Patras neemt de wind wat af, maar er blijft genoeg
over om tot aan de ingang van de vaargeul naar Mesolóngi het zeil
vol te houden.
|
Zeilend naar de brug bij Patras. |
|
Aan de kade in Mesolóngi met prachtige
zonsondergangen. |
Eenmaal in de haven kunnen we langszij aan de kade
liggen. Eerst hebben we een plek te ver van de waterkraan, zodat we
de volgende dag na vertrek van een grote Amerikaanse catamaran gaan
verhalen. De Saudade kan daarna weer eens lekker schoon gespoten
worden. Het stadje is een stukje van de haven, dus de fietsjes worden
van stal gehaald. ’s Avonds willen we eten bij ons favoriete
restaurant (The Roosters Egg), maar die blijkt 3 dagen gesloten
vanwege een doopfeest. Het gaat hen blijkbaar voor de wind. Het
restaurant ernaast blijkt ook een prima keuze. Wij vinden het rustig
in het stadje, als we terugkomen in de haven snappen we waarom.
Iedereen zit daar! Het is heel druk in de bars en restaurants, 2
hebben er live muziek. Aangezien die muziek nog wel even door zal
gaan, gaan we er nog maar even van “genieten”, hoewel de
kwaliteit niet geweldig is. Met de oordoppen in hebben we later toch
een goede nachtrust. Woensdag is het de laatste dag van augustus.
Goed bevoorraad is het tijd om de Ionische zee weer op te zoeken, met
als eerste bestemming de ankerbaai achter het eiland Petalas. Daar is
verder niets, dus eigen eten en drinken meenemen. Als we rond 13.30
uur arriveren is het er al best “druk”. Na nog wat vertrekkende
en arriverende boten blijven we met 13 over voor de nacht. Er is hier
zoveel ruimte dat iedereen genoeg privacy heeft. Over het algemeen is
er tot 15.00 uur geen tot weinig wind, dan steekt er een stevige
bries uit west tot noordwest op van 20 tot 25 knopen. Hier zijn de
oordoppen ’s nachts niet nodig en de sterrenhemel is er magnifiek!
De lucht is onstabiel, er wordt mogelijk onweer voorspeld. Donderdag
zien we de dreigende lucht dichterbij komen, maar ontspringen we de
dans. Vrijdag helaas niet, in de namiddag trekt de bui over de baai
met tot 35 knopen wind (7Bf) uit noordoost en flink wat regen. Het
onweer zelf blijft op afstand. Er bouwen wel wat windgolfjes op, maar
het is prima te doen en we liggen als een huis.
|
Doorvaart tussen Meganisi (stuurboord) en Kithros. |
Het is een heel fijne plek hier, een
van onze favorieten, maar zaterdag 3 september gaan we weer verderop.
Aangezien er voor de komende week een paar dagen met harde zuidelijke
wind en veel regen met vast ook onweer daarbij verwacht wordt, is de
goed beschutte baai van Vlikho (eiland Levkas) onze volgende bestemming. Het is een
kleine 30 mijl varen, er is geen wind. Tussen de zuidkust van
Meganisi en het eiland Kithros is een doorvaart. Daar waren we nog
niet eerder, het is er prachtig. De hele zuidkust van Meganisi is
trouwens een lust voor het oog. In de Straat van Meganisi (met aan de
andere kant het eiland Levkas) is een beetje zuidelijke wind zodat de
genua nog even aan het werk kan. Helaas is de wind niet zo krachtig
als meestal het geval is en het laatste stukje naar de invaart van de
baai bij Nidri weer tegen. De baai van Vlikho is zo groot, je vindt
er altijd een goede plek. De eerste dagen gaan we een beetje vooraan
liggen zodat de afstand met de dinghy naar Nidri om boodschappen te
doen en uit eten te gaan niet zo groot is. Maandag verkassen we meer
naar binnen en liggen we voor de taverna’s en de hoge wal van de
oostelijke wind. In de namiddag betrekt het, later ’s avonds een
fikse onweersbui met korte tijd veel wind en lange tijd regen. Zo
lang zelfs, dat het op dinsdag slechts 2 uurtjes droog is.
|
De GRIB-file voor donderdag 8 september met de hoeveelheid te verwachten regen.
Wij bevinden ons rechts boven in het groene gebied. Niet eerder hebben we een
voorspelling met zo veel regen op de plaats waar wij zijn gezien. |
Donderdagochtend vroeg is het weer raak. Op de GRIB-files hebben we
gezien dat we de volle laag gaan krijgen en dat komt ook uit. Om 4.30
uur begint het keihard te waaien, tot 57 knopen (11 Bf!) horen we
later van een andere Nederlander, en keiharde regen. In het licht van
twee schijnwerpers waarmee andere ankeraars de omgeving verlichten
zien we dat een aantal boten los zijn, hun anker houdt het niet,
onder andere ook onze buren. We zien hun lichten aan gaan en gelukkig
trekt hun motor het tegen de keiharde wind in, anders zouden ze
wellicht tegen ons aan waaien. Bij ons gaat het prima, het zijn een
paar enerverende uren, maar ‘s ochtends zien we onze dinghy op zijn
kop liggen. En de motor zit er nog aan! Gelukkig is die niet in de
diepte verdwenen, helaas zijn wel twee plankjes van de bodem
weggedreven. Een ervan is toevallig gevonden door een andere
Nederlander, hij komt hem bij ons afleveren en van hem horen we dat
een andere Nederlandse boot schade heeft opgelopen van een
losgeraakte Oostenrijkse boot. Heel vervelend vooral ook omdat de
Oostenrijkers schuld ontkennen. Willem laat de buitenboord motor
eerst even schoon regenen en na de bougie meerdere malen te hebben
droog gemaakt lukt het om hem weer te starten. Hij loopt nog niet
zoals het was, maar het is misschien al meer dan je verwachten mag na
6 uur in het zoute water.
Het einde van de onstabiele periode is
nog niet in zicht, maar we hebben het wel een beetje bekeken hier en
we moeten ook weer eens water tanken. In de hoofdplaats Vathi van het
eiland Meganisi is een marina welke wel goed beschut lijkt en waar we
wel nieuwsgierig naar zijn. Hoe het daar is vertellen we in het
volgende bericht.